می توانیم رژیم دوستمان را بگیریم یانه؟

اصولا وقتی بحث تغذیه را در مسیر کاهش وزن مطرح می کنیم، هدفمان این است که بتوانیم راه و روش درست و اصولی غذا خوردن را به مردم آموزش بدهیم. به عبارت ساده تر، هدف از رژیم دادن به افراد، اصلاح الگوی تغذیه ای آنهاست...

بنابراین وقتی فردی برای اولین بار به منظور پایین آوردن وزنش به ما مراجعه می کند، ابتدا شرح حال کاملی از الگوی غذایی او می گیریم تا متوجه شویم که او چه غذاهایی می خورد و سپس براساس الگوی غذایی و سفره خانواده خود فرد، برایش برنامه غذایی در نظر می گیریم. البته، یک برنامه منطقی که بتواند به کاهش وزن او هم کمک کند.

حالا سوالی که در اینجا برای خیلی ها پیش می آید این است که وقتی برای اولین بار به یک متخصص تغذیه مراجعه می کنند، رژیمی از او می گیرند که تقریبا شبیه به رژیم دوست، همکار یا یکی از اعضای خانواده شان است. با این حساب، آیا افراد می توانند بدون مراجعه به متخصص تغذیه هم از رژیم غذایی همدیگر استفاده کنند و نتیجه دلخواه شان را هم بگیرند؟ پاسخ، بدون تردید «خیر» است! چرا؟ جواب این سوال را می توان با یک مثال ساده و عینی به راحتی بیان کرد.

● رژیم ها انحصاری اند!

شما فرض کنید که چند نفر هستید و همگی قصد دارید که برای رفتن به یک میهمانی عروسی یا حتی عزا پیش خیاط بروید و سفارش لباس بدهید. به طور حتم همه شما پارچه هایی با رنگ تیره را برای مراسم عزا و پارچه هایی با رنگ های روشن تر را برای مراسم عروسی انتخاب می کنید. حالا بعضی ها ترجیح می دهند که لباس شان کوتاه تر دوخته شود و بعضی ها دوست دارند که لباس بلند بدوزند و از طرف دیگر برخی از افراد قدشان کوتاه تر است و لاغرتر هستند و عده دیگری، چاق تر یا بلندتر هستند. اگر شما قدتان بلند باشد و لاغر اندام هم باشید، بازهم می توانید لباس دوستتان که قدش کوتاه و چاق است را برای میهمانی عروسی امانت بگیرید و به تن کنید؟ مسلما نه. اگرچه ممکن است رنگ و مدل لباس دوستتان برای عروسی مناسب باشد اما آن لباس فقط برای او دوخته شده و امکان دارد وقتی شما آن را به تن می کنید، ظاهر خیلی بدی پیدا کنید. با این مثال ساده حتما متوجه شدید که یک متخصص تغذیه، رژیم غذایی هر فرد را براساس نیازهای او و تنها برای خودش در نظر می گیرد و همان طور که افرادی با سایزها و سلیقه های مختلف نمی توانند لباس یکدیگر را به امانت بگیرند، نمی توانند رژیم شان را هم با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

● رژیم براساس سفره غذایی

ما از فردی که برای نخستین بار به ما مراجعه می کند، می پرسیم که چه خوراکی هایی در سفره غذایی خانواده آنها جای دارد تا متوجه شویم که او اهل غذاهای سنتی است یا فرنگی! سپس در بدو ورود و آغاز برنامه رژیم درمانی، برای اینکه فرد از رژیم خسته یا دلزده نشود، حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد از خوراکی هایی که خودش می خورد را در برنامه غذایی اش می گنجانیم. حالا اینکه خیلی ها می بینند تقریبا اولین برنامه رژیمی که از متخصص تغذیه شان می گیرند با دوست یا همکارشان یک جور است به خاطر این است که معمولا مردم ما غذاهای یکسانی در طول روز می خورند. مثلا اگر شما به چند تا از دوستان تان بگویید که فردا همراه خودشان یک خوراکی برای صبحانه بیاورند، به احتمال زیاد بیشتر آنها لقمه نان و پنیر می آورند و شاید تنها یکی ، دو نفر شیر و غلات صبحانه یا یک ظرف حلیم را با خودشان بیاورند.

پس می بینید که این تشابه اولیه رژیم ها به خاطر تشابه در نوع غذاهایی است که ما می خوریم. اما به طور کلی کسی حق الگوبرداری از رژیم دیگری را ندارد. چون همان طور که گفتم، رژیم هر فرد بر اساس سلیقه و خواست خودش برنامه ریزی شده و ممکن است افراد دیگر، سلیقه های غذایی متفاوت تری را نسبت به او داشته باشند و با الگوبرداری از رژیم دیگران، خیلی زود خسته شوند و اصلا قید پایین آوردن وزنشان را بزنند. بگذارید این مساله را هم با یک مثال ساده برایتان باز کنم.

فرض کنید که شما برای رژیم گرفتن و پایین آوردن وزنتان به یک متخصص تغذیه مراجعه کرده اید و او هم با پرسیدن سوالاتی متوجه شده که شما به ماکارونی بیشتر از نان یا برنج علاقه دارید و به همین خاطر و برای علاقه مند کردن شما به رژیم تان تا جایی که اجازه داشته، ماکارونی را به جای برنج یا نان در رژیم تان به عنوان منبع کربوهیدرات گنجانده است. حالا اگر دوست شما که از ماکارونی متنفر است، بخواهد عین برنامه رژیم شما را انجام دهد به طور حتم ظرف مدت بسیار کوتاهی از این رژیم بدش می آید و تازه شاکی هم می شود که این دیگر چه رژیمی است! از طرف دیگر، ممکن است در آغاز رژیم، ما به فردی که روزانه ۲۲۰۰ کیلوکالری انرژی لازم دارد، یک رژیم ۱۲۰۰ کیلوکالری بدهیم، به فردی که نیازمند ۲۰۰۰ کالری است، رژیم ۱۲۰۰ کالری بدهیم و به فردی که ۱۸۰۰ کیلوکالری هم در روز نیاز دارد، بازهم یک رژیم ۱۲۰۰ کیلوکالری بدهیم.

هر ۳ این افراد، وقتی رژیم شان را با هم مقایسه می کنند، می بینند که رژیم، یکسان است اما نمی دانند که پشت پرده چیز دیگری است و ما توقع نتایج یکسان را از رژیم آنها نداریم. هرچند که ورودی کالری همه این افراد یکی است. در حقیقت، ما توقع داریم که نفر اول یک کیلوگرم، نفر دوم ۸۰۰ گرم و نفر سوم ۶۰۰ گرم وزن کم کند، چون نیازهای روزانه آنها به انرژی متفاوت است. این هم مثال دیگری بود تا شما خوب متوجه این موضوع بشوید که رژیم هر فرد مانند لباس تن، فقط و فقط مناسب خود اوست!

● فلسفه رژیم گرفتن

در حقیقت در رژیم دادن، غلط های خود فرد گرفته می شود و رژیم بر اساس نیازها و سلیقه?های وی تنظیم می شود. البته ناگفته نماند که افراد می توانند الگوی درست غذا خوردن را به تمام اطرافیانشان یاد بدهند و آن را در جامعه رایج کنند اما کسی نمی تواند رژیمش را با دیگران به اشتراک بگذارد. به طور کلی، نگاه به سختی کشیدن کوتاه مدت برای کم کردن وزن، یک نگاه اشتباه است و کسی که می خواهد وزنش را پایین بیاورد و همیشه هم سالم باشد، باید این نگاه را تغییر دهد و الگوی غذایی اش را تصحیح کند و با درست غذا خوردن، یک عمر با وزن مناسب و بدنی سالم زندگی کند نه اینکه مدام در پی کاهش وزن با رژیم های غیراصولی باشد.

افراد دارای اضافه وزن زیاد خرمالو نخورند

یک کارشناس تغذیه گفت: خرمالو با دارا بودن رنگدانه های پلی فنولیک، خاصیت ضد سرطانی دارد.

یوسف نقیایی با بیان این که برخی از میوه ها مانند موز و خرمالو وقتی به صورت کال چیده می شوند بعد از مدتی می رسند، افزود: میوه خرمالو دارای 80 کیلو کالری انرژی است، این میوه جزو میوه های پر انرژی محسوب می شود لذا افرادی که به ویژه که دارای اضافه وزن هستند نباید در مصرف آن زیاده روی کنند.

وی افزود: بیماران دیابتی به لحاظ دارا بودن قند فراوان در این میوه باید از مصرف بیش از حد آن اجتناب کنند.

این کارشناس تغذیه در خصوص ترکیبات خرمالو عنوان کرد: مقدار سدیم این میوه می تواند برای افرادی که دارای فشار خون هستند مفید باشد بدون این که روی فشار خون این افراد تاثیری بگذارد.

وی با اشاره به مقدار قابل توجه پتاسیم موجود در خرمالو یاد آور شد: این میوه دارای 271 میلی گرم پتاسیم در هر 100 گرم را به خود اختصاص می دهد و پتاسیم بالا برای بیماران قلبی - عروقی حائز اهمیت است.

نقیایی با بیان این که خرمالو دارای مقدار قابل توجه پکتین است،خاطرنشان کرد: پکتین یکی از فیبرهای محلول در آب است که باعث کاهش چربی های بدن و چربی های محلول در خون می شود.

وی با بیان این که خرمالو را می توان در حالت های نیمه پخته تا کاملا پخته مصرف کرد، افزود: میوه خرمالو هرچه بیشتر برسد پکتین آن کمتر می شود لذا توصیه می شود برای استفاده بیشتر از پکتین نباید خرمالو بیش از اندازه برسد.

وی با اشاره به این که وجود اسیدهایی که در این میوه وجود دارد خاصیت این میوه را به صورت اسیدی در می آورد، افزود: عمده ترین اسیدهایی که در این میوه وجود دارد اسید مالیک، اسید تارتاریک و اسید سیتریک است و این اسیدها باعث هضم بهتر غذا و نیز جذب بهتر بعضی از ترکیبات غذایی مثل آهن و روی شده و افزایش جذب را در پی دارد.

 ایران جزو کشورهای چاق دنیاست، یعنی چاقی دغدغه خیلی ها در زمانه ما محسوب می شود. خیلی از کسانی که دارای اضافه وزن زیاد هستند، به دنبال روش های آسان، سریع و موثر برای کاهش وزنشان می گردند.

غافل از آن که هر شیوه لاغری غیر از رژیم غذایی اصولی و ورزش نرم و مداوم، خالی از عارضه نیست و حتی گاهی عوارض ناشی از کاهش وزن شدید در کوتاه مدت از طریق روش های متعدد لاغری می تواند سلامت شخص را به طور جدی به خطر بیندازد.
یکی از این روش های پر عارضه که خیلی از افراد چاق هم علاقه مندند آن را انجام دهند، عمل جراحی معده با هدف محدود کردن حجم معده یا جذب کمتر مواد غذایی است.
متخصصان گوارش تاکید می کنند این روش در لاغر شدن افرادی که بالای ۱۲۰ کیلوگرم وزن دارند موثر است، اما به دلیل تاثیرات منفی در کاهش جذب ویتامین ها و املاح ضروری بدن و بروز کم خونی و اسهال خالی از خطر نیست.
دکتر ستار جعفری، متخصص بیماری های گوارشی در گفت وگو با جام جم می گوید: عمل جراحی معده می تواند در کاهش وزن افرادی که بسیار چاق هستند تا ۷۰ درصد طی یک سال مفید باشد. اما مسأله اینجاست که این کاهش وزن اگر همراه با رژیم غذایی مناسب نباشد، برگشت پذیر خواهد بود.
عمل جراحی معده با دو هدف اصلی یعنی کوچک کردن حجم معده و کاهش جذب مواد غذایی صورت می گیرد.
به گفته دکتر جعفری، وقتی حجم معده کوچک می شود، فرد غذای کمتری میل می کند و به سیری می رسد. در روش دیگر این نوع جراحی ها هم بخشی از روده که مسوول جذب بسیاری از مواد غذایی، ویتامین ها و املاح است برداشته می شود تا مواد غذایی کمتری جذب شود.
این متخصص گوارش اضافه می کند: در روش اول جراحی ها، معده را با دوختن به دو ناحیه تقسیم می کنند و قسمت کوچک تر که معمولا حجمی معادل پنج تا ۱۰ درصد کل معده را دارد، مسوولیت نگهداری غذا را به عهده می گیرد و قسمت بزرگ تر معده به ترشح آنزیم های معمول می پردازد، اما غذا وارد آن نمی شود. در روش دیگر قسمتی از روده که در جذب مواد غذایی نقش مهمی دارد، از مسیر خارج می شود. به این ترتیب فرد خیلی سریع تر از قبل احساس پرشدن معده و سیری خواهد داشت و مواد غذایی کمتری نیز توسط سیستم گوارش او جذب می شود.
متخصصان گوارش تاکید می کنند عمل جراحی بای پس معده یک عمل جراحی سنگین و طولانی است که طی پنج ساعت بیهوشی انجام می شود. چنین عملی به طور قطع خالی از عوارض حین عمل از جمله بیهوشی و احتمال وارد شدن آسیب به ارگان های داخل شکم مانند طحال، مری و روده ها نیست.

● لاغری زیر تیغ جراحی
لاغری از طریق عمل بای پس معده درافرادی که نسبت شاخص توده بدنی نسبت به قدشان (BMI ) بالای ۴۰ است، یعنی دچار چاقی مفرط هستند، توصیه می شود.
دکتر جعفری در این باره توضیح می دهد: این دسته از افراد بارها رژیم های غذایی مختلف را تجربه کرده، اما قادر به کاهش وزن در حد وزن ایده آل خود نشده اند و پس از پایان دوره رژیم درمانی به وزنی به مراتب بیشتر از وزن اولیه خود بازگشته اند. اکثر این افراد که در واقع بیمار محسوب می شوند، در یک دوره بحران روحی شدید به سر می برند و در چنین شرایطی عمل جراحی معده به آنها توصیه می شود. البته گروه دیگری از افراد با شاخص توده بدنی ۳۵ تا ۴۰ که در اثر چاقی دچار عوارضی چون فشار خون، دیابت، کلسترول و بیماری های قلبی ـ عروقی شده اند و لاغری در آنها به امری ضروری برای حفظ سلامت شان تبدیل شده است هم می توانند از این روش برای کاهش وزن بهره ببرند.

● بای پس معده فقط برای چاقی مفرط
بجز افرادی که دارای اضافه وزن ریاد نیستند، دسته دیگری از افراد نیز هستند که هرگز نباید عمل بای پس معده انجام دهند. دکتر جعفری درباره این افراد می گوید: کسانی که باردارند، دچار کم کاری تیروئید هستند یا سابقه زخم معده، زخم مری یا بیماری های التهابی لوله گوارش دارند، هرگز نباید عمل بای پس معده انجام دهند. همچنین کسانی که مشکلات انعقادی دارند یا به الکل و مواد مخدر معتاد هستند، گزینه مناسبی برای این نوع عمل جراحی محسوب نمی شوند.

*بدوید (در حدود 2 کیلومتر)

دکتر "دیانا تیلور" از دانشگاه کالیفرنیا، ایالت سنفرانسیسکو، بخش حفظ سلامتی معتقد است که: "ورزش های سنگین، فشار و تنش فراوانی را بر روی بدن شما وارد می آورند و همین امر موجب می شود که عضلات برای مدت زمان طولانی نرم و سست باقی بمانند. اما نرمش ملایم و متعادل (مثل یوگا و پیاده روی) به آب شدن چربی ها سرعت می دهد و مشکل شما را در مدت زمان کمتری حل می کند."

*در مصرف نمک و ادویه زیاده روی نکنید

مصرف بیش از حد ادویه جات و نمک ها باعث می شود که شکم شما نفخ کند. یک چهارم فنجان سس کچاپ سه برابر مقدار سدیمی که بدن شما در طول روز نیاز دارد، را فراهم می سازد. یک قاشق سوپخوری سس سویا جایگزین مناسبی برای آن خواهد بود.

*پتاسیم مصرف کنید

این ماده طبیعی ادرار آور بوده و اثر نفخ آور نمک را از بین می برد. می توانید آنرا در گوجه فرنگی، موز، ماهی قزل آلا، بادام و گیلاس پیدا کنید.

*H2Oبیشتری مصرف کنید

نوشیدن آب به میزان لازم، باعث می شود تا آبی که در بدن شما به دلیل وجود نمک جمع شده به آسانی خارج شود و نفخ شکمتان از بین برود.

4 حرکت شکم که معجزه می کند!

1-دراز نشست استاندارد.2-دوچرخه.3- دراز نشست عمودی .4- ورزش پهلوها

6 تصور غلط که باعث افتادگی شکم می شود

1- برای سفت شدن شکم یاید حرکات مربوط به آن را هر روز انجام دهید

دلیل: عضلات شکم نیاز به استراحت و بهبودی دارند. در طول زمان استراحت است که ماهیچه ساخته می شود. "کتی کیلر" مربی و نویسنده کتاب " تمرین های کتی برای هنر پیشگان" اظهار می دارد که: "انجام تمرین های شکمی برای 3 تا 5 روز در هفته موجب می شود شما عضلات سفت، و شکم صافی پیدا کنید."

2- تمرین کامل شکم نیم ساعت طول می کشد

دلیل: کیلر معتقد است. "اگر نیم ساعت طول بکشد تا شما احساس کنید عضلات شکمتان در تحرک هستند، پس احتمالا حرکات را اشتباه انجام می دهید. ...نحوه انجام دادن حرکات را مجددا بازبینی نمایید و بر روی مدت زمان تمرکز نکنید. همیشه کیفیت مهم تر از کمیت است.

3- دراز نشست خیلی آرام، عضلات را محکم تر می کند

دلیل: آنقدر که روند معمولی دراز نشست شما را لاغز می کند، آرام انجام دادن آن به آب شدن چربی ها کمک نمی کند. در حقیقت کندی در انجام حرکات اصلا سودمند نیست. تمرینات باید به شما در هر حالتی کمک کنند: چه بخواهید وارد ورزش کیک بوکس شوید چه بخواهید یک چمدان را از روی زمین بلند کنید. در هر دو حالت ذکر شده شما کارهای خود را که در حالت اسلو موشن(slow motion) که انجام نمیدهید.

4- بهترین زمان برای انجام حرکات شکمی، آخر تمرین ها می باشد

دلیل: "گیلبرت ویلت" محقق، فیزیوتراپیست و استاد دانشگاه نبراکسا، دانشکده علوم پزشکی می گوید: "هیچ فرقی نمی کند شما چه زمان ورزش های شکمی را انجام دهید، فقط درست انجام دادن و ثبات در تمرینات است که باید مورد توجه قرار گیرد." بنابراین بهترین زمان وقتی است که احساس کنید می خواهید تمرینات را انجام دهید. اما اگر می خواهید در ابتدای تمرینات حرکات مربوط به شکم را انجام دهید، اول باید خودتان را حسابی گرم کنید. هنگامیکه خون در گردش باشد، می توان به آسانی از بروز بسیاری از آسیب دیدگی ها جلوگیری کرد.

5- با انجام حرکات پایلیت (Pilates ) نمی توانید شکم خود را 6 تكه کنید

دلیل: "کیمبرلی لیون" یک مربی خصوصی در لوس آنجلس معتقد است که: "این حرکات بیشترین تاثیر را بر روی شکم شما می گذارند و اگر آنها را به همراه یک رژیم غذایی سالم انجام دهید، به طور حتم می توانید لایه های مورد نظر خود را بر روی شکم به وجود آورید. شکل شکم، قد و بلندی نیم تنه بالایی شما، جزء اموری هستند که به ژن هایتان ارتباط پیدا می کند."

6- بدون وزنه و دستگاه نمی توانید شکم خود را آب کنید

دلیل: شما به هیچ وجه به وزنه نیازی ندارید، البته بسیاری از ورزشکاران برای اینکه توانایی و قدرت خود را افزایش دهند از وزنه استفاده می کنند. لیون می گوید: "بسیاری از دستگاهها و وزنه ها برای استفاده خانم ها طراحی نشده اند، اگر شما به طور مناسب در دستگاه قرار نگیرید، ممکن است فشار به قسمت های که نباید، وارد شود. او برای ما یک نصیحت دیگر هم دارد: به زمین بچسبید که هم موثر است هم ارزان و آنرا در هر جایی به راحتی می توانید پیدا کنید.

نتیجه بیشتر در زمان کمتر

"لیو جردن"، مربی تناسب اندام در مجموعه ورزشی اکینوکس در شهر نیویورک رازها را برای ما فاش می کند:حرکات را کمی آرام تر انجام دهید: با چهار شماره بالا بیایید و با 4 شماره به حالت اول باز گردید.

5 تا 10 ثانیه در دشوارترین حالت دراز نشست باقی بمانید.حرکات خود را کم کم انجام دهید: این کار باعث می شود تا عضلات شکم از سایر ماهیچه ها جدا شده و تاثیر تمرینات مستقیما بر روی شکم وارد شود.

شکم خود را صاف کنید

انجام این حرکت به شما کمک می کند تا شکمتان را لاغر تر کنید. در حالی که صورتتان در مقابل زمین قرار دارد، بر روی شکم دراز بکشید. وزنتان را بر روی کمر و شکم بدهید و سعی کنید دست ها و پاها را از روی زمین بلند کنید. برای چند ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. سپس به موقعیت اولیه باز گردید و یک مرتبه دیگر این حرکت را تکرار کنید

وزن بدن چگونه تنظیم می شود؟

جولای 29, 2008 در 4:44 ق.ظ · طبقه بندی شده زیر رژیم های لاغری, زیبایی و تناسب اندام and برچسب زده شده: Add new tag, لاغری, وزن, کاهش وزن, افسردگی, بی اشتهایی, بانوان, تک بانو, تکبانو, زیبایی و تناسب اندام

افراد سالم ، وزن خود را با در نظر گرفتن تغییر زیاد در مصرف کالری و میزان فعالیت روزانه به طور چشمگیر در یک مقدار ثابت حفظ می کنند.

اشتها و سوخت و ساز بدن با شبکه پیچیده ای از عوامل عصبی و هورمونی تنظیم می شود. به عنوان مثال ، اپی نفرین و نوراپی نفرین موجب کاهش اشتها و افزایش سرعت متابولیسم می شود.

کاهش میزان انسولین نیز مصرف گلوکز را کم و فعالیت مرکز سیری را مهار می کند. مراکز اصلی تغذیه سیری در هیپوتالاموس قرار دارد.

جالب است بدانید که داروهایی نظیر آمفتامین که به منظور سرکوب اشتها در ترکیب برخی قرصهای لاغری مورد استفاده قرار می گیرد، از راه آزادسازی نورابی نفرین در سیستم اعصاب مرکزی عمل می کنند.

وقتی مصرف انرژی بیش از میزان کالری در دسترس باشد، کاهش وزن رخ می دهد که این مساله می تواند بنا به دلایلی نظیر کم شدن مقدار غذای دریافتی ، سوئ جذب ، از دست دادن کالری ، افزایش نیاز به انرژی ، تغییر در حجم مایعات بدن و... باشد.

اگر بخواهیم کاهش وزن را در نموداری خلاصه کنیم ، می توانیم آن را به صورت زیر نشان دهیم:

افسردگی یا فراموشی,عوامل هورمونی,اشکال در خوردن غذا,داروها,بی اشتهایی,عوامل اجتماعی یا اقتصادی,وزن بدن عفونت هایی نظیر HIV یا سل یا بیماری های انگلی,مصرف انرژی,از دست دادن کالری,سوء جذب

هر چند فهرست علل احتمالی کاهش وزن بسیار مفصل تر از موارد بالاست ؛ به عنوان مثال ، در دوران کهولت شایع ترین دلایل عبارتند از سرطان و بیماری های خوش خیم و بدخیم دستگاه گوارش و ریه ، افسردگی و در افراد جوان تر، دیابت ملیتوس ، هیپرتیروئیدیسم و عفونت هایی نظیر HIV.

مهمترین نکته ای که در ارتباط با کاهش وزن وجود دارد، این است که علت اصلی آن بندرت پنهان می ماند و در بیشتر موارد، پس از شرح حال و معاینه فیزیکی دقیق توام با آزمایش های تشخیصی کنترل شده می توان به علل کاهش وزن پی برد.

به طور کلی ، پیش از انجام هر اقدامی درباره این افراد باید اثبات کرد واقعا چنین مشکلی وجود دارد، چرا که تقریبا نیمی از بیمارانی که مدعی کاهش وزن شدید هستند، بعد از اندازه گیری عملی متوجه می شوند کاهش وزن آنها کاملا کاذب است.

برای تایید نهایی این مساله می توان از مواردی نظیر تغییر در اندازه کمربند یا گشاد شدن لباسهایی که قبلا اندازه شخص بوده اند، استفاده کرد. به طور طبیعی ، از حدود 60 سالگی وزن بدن به طور متوسط 5 درصد در سال کم می شود. کهولت همچنین بر ترکیب بدن تاثیر می گذارد و موجب کاهش حجم توده عضلانی می شود.